তীব্ৰতাৰে,পশ্চিমৰ আকাশত হেঙুলীয়া হৈ,
হালি পৰ বেলি তই দূৰ দিগন্তত,
য'ৰ পৰা হয় সন্ধিয়া...
তিমিৰাচ্ছন্ন হওঁক এতিয়াই ধৰা
আৰু আলোকৰ য'ত অভিমান...
পাতৰ আঁৰৰ পৰা জোনাকি পৰুৱাই জুমি চায়,
দিনটোৰ নিৰ্বাসনৰ পিছতো…
অস্তগামী ৰৌদ্ৰপ্ৰভাৰ ৰঙা চকুলৈ তাৰ ইমান ভয়..?
সময়ৰ আগতেই শেষ হওঁক আজি মগৰিবৰ আজান,
মানি ল'বনে পিছে তাক পবিত্ৰ কোৰাণ…?
পূজাৰীও জ্বলাওঁক সন্ধিয়াৰ প্ৰদীপ একেই সময়তে,
ভাঙে যদি ভাঙক ধৰ্মৰ য'ত বিধান…!
ক্ষতি কি, যদি সোনকালেই ঘুৰে আজি পক্ষী নীড়লৈ,
যদি সোনকালেই ওলায় চন্দ্ৰিমা, পূৰ্ণিমাৰ জোনাক হৈ।
নিশাছন্ন পথিক মই মেঘাছন্ন ৰাতিত …
আঁউসীতো পথ হেৰুৱাৰ নকৰো অকনো ভয়,
জোনাকি পৰুৱাই দিব নিস্বাৰ্থ হৃদয়ে…
এন্ধাৰত মোক সন্ধান পোহৰৰ।
No comments:
Post a Comment